Nataniël

Mijn zoektocht en inspiratie in religie en spiritualiteit put ik graag uit de verschillende kunsten en de veelheid aan schitterende vertalingen van emotie en diepe beleving. Van Bach en Rembrandt tot ‘Yo mama’s last supper’ van Renee Cox. Maar meer nog put ik uit de veelheid aan literatuur en poëzie. Mijn grootste inspiratoren zijn denkers als Michel Foucault, Rabindranath Tagore, Charles Taylor en René Girard. Maar ook diep doorleefde poëzie, van Emily Dickinson, John Keats of Alan Ginsberg, inspireert tot verder denken en beleven.

En soms ontaardt dergelijke inspiratie in een schrijfsel.